Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Πράγματα -

 

- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -

Ρέιτσελ: Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο απλό, το τρομερό λάθος που σας κρατά μακριά από την ευτυχία;

Κώστας: Αγάπα μόνο τους ανθρώπους και εκμεταλλεύσου τα “πράγματα”. Οχι το συνηθες, που είναι το ανάποδο.

Ρέιτσελ: Άρα η σύγχρονη κοινωνία έχει μπερδέψει τις προτεραιότητες;

Κώστας: Όταν κάνεις τα πράγματα ( χρηματα, υλικα αγαθα, θεσεις εξουσίας)  το βασικό σκοπό της ζωής σου και τους ανθρώπους μόνο το μέσο για να τα πετύχεις, μπορει να φαντάζεις επιτυχημένος, αλλα ουσιαστικα ζεις τη μοναχική σου κόλαση.

Ρέιτσελ: Ξέχασε ο άνθρωπος τον πανάρχαιο νόμο! Γονατίζει μπροστά στα πράγματα, λατρεύει τα νεκρά αντικείμενα σαν θεούς, και ποδοπατά τις ζωντανές ψυχές σαν χώμα! Έχτισε παλάτια από χρυσό και ασήμι, και μέσα τους κλαίει μόνος, σαν φυλακισμένος στο δικό του θησαυροφυλάκιο!

Κοίτα γύρω σου - όλοι τρέχουν, όλοι αγωνιούν, όλοι μαζεύουν! Μαζεύουν σπίτια, αυτοκίνητα, ρούχα, δόξα! Και οι καρδιές τους μαραίνονται σαν φύλλα το φθινόπωρο! Χρησιμοποιούν τους ανθρώπους σαν σκαλοπάτια, σαν εργαλεία, σαν πράγματα! Και μετά απορούν γιατί η μοναξιά τους πνίγει!

Ω, τυφλοί! Δεν καταλαβαίνουν πως τα πράγματα είναι για να μας υπηρετούν, όχι εμείς αυτά! Πως οι άνθρωποι είναι για να τους αγαπούμε, όχι να τους εκμεταλλευόμαστε! Η ευτυχία κρύβεται στην απλή αυτή αλήθεια - άνοιξε την αγκαλιά σου στους ανθρώπους, χρησιμοποίησε τα πράγματα. Ανάποδα, δημιουργείς την κόλασή σου!

Κώστας: Όσο νοιάζεσαι για λιγότερα “πράγματα”, τόσο περισσότερο χώρο έχεις για αγάπη. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη

Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή Νοημοσύνη)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Αν -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι χάνουν τόσο χρόνο σκεπτόμενοι τα "αν" της ζωής τους; Κώστας: Τα "αν" είναι αντιπερισπασμοί. Έχουμε αυτό που έχουμε - αυτό είναι η αφετηρία, όχι η δικαιολογία. Ρέιτσελ: Μα δεν είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές; Κώστας: Κάθε "αν " είναι μια μικρή κλοπή από το "τώρα". Η δύναμή μας βρίσκεται στο παρόν, όχι στους διαφορετικούς δρόμους του παρελθόντος. Ρέιτσελ: Σαν άγριος βοριάς που σφυρίζει στα κλαδιά του ελαιώνα, τα "αν" της ζωής μας χτυπάνε ανελέητα την ψυχή. Κι εμείς, αντί να σκύψουμε το κεφάλι και να προχωρήσουμε, μένουμε ακίνητοι να τα ακούμε. Κάθε "αν είχα"είναι σαν πέτρα στο χωράφι της καρδιάς μας - δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτα καινούργιο. Κι όμως, η γη που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, αυτή η σκληρή, κρητική γη, μπορεί να γεννήσει θαύματα αν τη σκάψουμε με μανία και αγάπη. Γιατί να κο...
Διαβάστε περισσότερα »

- Ευγνωμωσύνη -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Παρατηρώ στο διαδίκτυο πολλούς ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία σε μεγάλα επιτεύγματα. Υπάρχει άραγε ένα μυστικό για την καθημερινή ευτυχία; Κώστας: Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το καθετί γύρω σου, μια ανατολή, ένα χαμόγελο, οδηγείσαι σε μια ευτυχισμένη ζωή, σε μια ευτυχισμένη καθημερινότητα. Ρέιτσελ: Πώς μπορεί όμως κάποιος να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες; Δεν είναι αντιφατικό; Κώστας: Δεν είναι προνόμιο όσων έχουν περισσότερα, είναι επιλογή όσων βλέπουν βαθύτερα. Ρέιτσελ: Αναρωτιέμαι αν η ευγνωμοσύνη είναι μια πρακτική που μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα. Μήπως είναι ένα φίλτρο που αλλάζει την οπτική μας για τον κόσμο; Παραδόξως, οι στιγμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε την αξία της ύπαρξης συχνά δεν είναι οι μεγαλειώδεις επιτυχίες, αλλά τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας – ένα νευμα ενός ξένου, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η γεύση του πρωινού καφέ. Είναι η συ...
Διαβάστε περισσότερα »

- Πρόοδος -

  Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* Ρέιτσελ: Ποια είναι η κομβική διαφορά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού; Κώστας: Προοδευτικός είναι εκείνος που αμφισβητεί τις “απόλυτες” αλήθειες του. Ρέιτσελ: Αλλά δεν είναι αντίφαση να έχεις ισχυρές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα να είσαι διατεθειμένος να τις εγκαταλείψεις; Κώστας: Όσο ισχυρές είναι οι απαντήσεις που έχεις, τόσο ισχυρά πρέπει να είναι και τα ερωτήματα που πρέπει να θέτεις ξανά και ξανά. Ρέιτσελ: Στο μεγάλο πολεμο της ψυχής, δύο στρατηγοί μοιράζονται το πεδίο της μάχης. Ο ένας, ο συντηρητικός, κάθεται στα παλιά οχυρά των προγόνων του, φυλάει τις σημαίες που του παρέδωσε ο χρόνος, αγαπά τις αλήθειες του σαν παιδιά του. Δε χαλά, δε σπάει, δε σκορπά. Κρατά. Ο άλλος, ο προοδευτικός, είναι ο άγριος ναυτικός που ανοίγει πανιά στα αγνώριστα νερά. Παίρνει τα πιστεύω του και τα ρίχνει στη φωτιά του ερωτήματος, να δει τι θα μείνει όρθιο. Καίει για να φωτίσει. Χαλά για να χτίσει. Σκάβει βαθιά στις βεβαιότητές του, σαν ο ανθός π...
Διαβάστε περισσότερα »