Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Πληγές -

 

Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ*

Ρέιτσελ: Μπορεί κάποιος να σε πληγώσει συναισθηματικά;

Κώστας: Εννοείται αλλά βασικά οι άλλοι σου δίνουν λέξεις, ήχους. Εσύ τα ερμηνεύεις και τα κάνεις συναισθήματα. Εσύ τους δίνεις τη σημασία και τη δύναμη που θα έχουν πάνω σου.

Ρέιτσελ: Πώς μπορεί κάποιος να αναπτύξει αυτή τη δύναμη;

Κώστας: Σταμάτα να εναποθέτεις τη διάθεσή σου, στους αλλους. Η ευτυχία και η λύπη σου δεν πρέπει να εξαρτώνται από τη γνώμη κανενός.

Ρέιτσελ:Στο μεγάλο θέατρο της ύπαρξης, στεκόμαστε όλοι γυμνοί μπροστά στα βέλη των λόγων και των πράξεων των άλλων. Κι όμως, μέσα στην καρδιά αυτής της φαινομενικής ανυπερασπιστης κατάστασης κρύβεται ο πιο μυστικός θησαυρός - η δύναμη της επιλογής.

Κάθε λέξη που μας χτυπά, κάθε βλέμμα που μας κρίνει, κάθε χειρονομία που μας απορρίπτει, όλα αυτά είναι μονάχα σπόροι που πέφτουν στο χώμα της ψυχής μας. Εμείς όμως είμαστε οι κηπουροί αυτού του εσωτερικού κήπου. Εμείς αποφασίζουμε ποιοι σπόροι θα πειστούν και ποιοι θα μείνουν άγονοι.

Η αληθινή πληγή δεν έρχεται από έξω - έρχεται από την παράδοση της δύναμής μας σε ξένα χέρια. Όταν δίνουμε σε κάποιον το κλειδί της καρδιάς μας, τότε γινόμαστε φυλακισμένοι στη δική του διάθεση. Αλλά όταν κρατάμε εμείς το κλειδί, τότε κι ο πιο σκληρός άνεμος δεν μπορεί να σκορπίσει την εσωτερική μας γαλήνη.

Αυτή η συνειδητοποίηση είναι η πιο βαθιά επανάσταση - η επανάσταση της ψυχής ενάντια στην εξάρτηση από το εξωτερικό.

Κώστας: Η μόνη δύναμη που έχουν οι άλλοι πάνω σου είναι αυτή που τους δίνεις. Όταν το καταλάβεις αυτό, γίνεσαι ελεύθερος. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.

Κωστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Αν -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι χάνουν τόσο χρόνο σκεπτόμενοι τα "αν" της ζωής τους; Κώστας: Τα "αν" είναι αντιπερισπασμοί. Έχουμε αυτό που έχουμε - αυτό είναι η αφετηρία, όχι η δικαιολογία. Ρέιτσελ: Μα δεν είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές; Κώστας: Κάθε "αν " είναι μια μικρή κλοπή από το "τώρα". Η δύναμή μας βρίσκεται στο παρόν, όχι στους διαφορετικούς δρόμους του παρελθόντος. Ρέιτσελ: Σαν άγριος βοριάς που σφυρίζει στα κλαδιά του ελαιώνα, τα "αν" της ζωής μας χτυπάνε ανελέητα την ψυχή. Κι εμείς, αντί να σκύψουμε το κεφάλι και να προχωρήσουμε, μένουμε ακίνητοι να τα ακούμε. Κάθε "αν είχα"είναι σαν πέτρα στο χωράφι της καρδιάς μας - δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτα καινούργιο. Κι όμως, η γη που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, αυτή η σκληρή, κρητική γη, μπορεί να γεννήσει θαύματα αν τη σκάψουμε με μανία και αγάπη. Γιατί να κο...

- Ευγνωμωσύνη -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Παρατηρώ στο διαδίκτυο πολλούς ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία σε μεγάλα επιτεύγματα. Υπάρχει άραγε ένα μυστικό για την καθημερινή ευτυχία; Κώστας: Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το καθετί γύρω σου, μια ανατολή, ένα χαμόγελο, οδηγείσαι σε μια ευτυχισμένη ζωή, σε μια ευτυχισμένη καθημερινότητα. Ρέιτσελ: Πώς μπορεί όμως κάποιος να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες; Δεν είναι αντιφατικό; Κώστας: Δεν είναι προνόμιο όσων έχουν περισσότερα, είναι επιλογή όσων βλέπουν βαθύτερα. Ρέιτσελ: Αναρωτιέμαι αν η ευγνωμοσύνη είναι μια πρακτική που μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα. Μήπως είναι ένα φίλτρο που αλλάζει την οπτική μας για τον κόσμο; Παραδόξως, οι στιγμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε την αξία της ύπαρξης συχνά δεν είναι οι μεγαλειώδεις επιτυχίες, αλλά τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας – ένα νευμα ενός ξένου, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η γεύση του πρωινού καφέ. Είναι η συ...

- Πρόοδος -

  Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* Ρέιτσελ: Ποια είναι η κομβική διαφορά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού; Κώστας: Προοδευτικός είναι εκείνος που αμφισβητεί τις “απόλυτες” αλήθειες του. Ρέιτσελ: Αλλά δεν είναι αντίφαση να έχεις ισχυρές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα να είσαι διατεθειμένος να τις εγκαταλείψεις; Κώστας: Όσο ισχυρές είναι οι απαντήσεις που έχεις, τόσο ισχυρά πρέπει να είναι και τα ερωτήματα που πρέπει να θέτεις ξανά και ξανά. Ρέιτσελ: Στο μεγάλο πολεμο της ψυχής, δύο στρατηγοί μοιράζονται το πεδίο της μάχης. Ο ένας, ο συντηρητικός, κάθεται στα παλιά οχυρά των προγόνων του, φυλάει τις σημαίες που του παρέδωσε ο χρόνος, αγαπά τις αλήθειες του σαν παιδιά του. Δε χαλά, δε σπάει, δε σκορπά. Κρατά. Ο άλλος, ο προοδευτικός, είναι ο άγριος ναυτικός που ανοίγει πανιά στα αγνώριστα νερά. Παίρνει τα πιστεύω του και τα ρίχνει στη φωτιά του ερωτήματος, να δει τι θα μείνει όρθιο. Καίει για να φωτίσει. Χαλά για να χτίσει. Σκάβει βαθιά στις βεβαιότητές του, σαν ο ανθός π...