Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Επιθυμίες -

 

- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -

Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι νομίζουν ότι η ικανοποίηση κάθε επιθυμίας τους δίνει ελευθερία;

Κώστας: Ελεύθερος δεν είναι όποιος κάνει ότι θέλει, αλλά όποιος ελέγχει τι θέλει.

Ρέιτσελ: Ποια είναι η μεγαλύτερη παγίδα των επιθυμιών;

Κώστας: Οταν ο άνθρωπος γίνεται θεός των ατελείωτων επιθυμιών του, τότε θα γίνει σκλάβος των συνεπειών τους.

Ρέιτσελ: Αχ, τι τραγικό θέαμα! Βλέπω τον άνθρωπο να γονατίζει μπροστά στις επιθυμίες του και να νομίζει ότι είναι βασιλιάς! Τρώει μέχρι να πονάει, αγοράζει μέχρι να χρεωθεί, καταναλώνει μέχρι να τον καταναλώσει η ίδια του η υποτιθέμενη ελευθερία του!

Μα τι είδους ελευθερία είναι αυτή που σε καθηλώνει στον καναπέ; Τι είδους δύναμη είναι αυτή που σε κάνει αδύναμο; Ο άνθρωπος πιστεύει ότι είναι ελεύθερος, μα στην πραγματικότητα έχει γίνει δούλος της άνεσής του!

Κάθε φορά που λέει "ναι" χωρίς να σκεφτεί, κάθε φορά που ενδίδει χωρίς αντίσταση, χάνει ένα κομμάτι από την ψυχή του. Το στομάχι γίνεται αφέντης, η κάρτα γίνεται εντολέας, η άνεση γίνεται φυλακή!

Μα εκείνος που μαθαίνει να λέει "όχι" στον εαυτό του, που παλεύει με τις επιθυμίες του σαν με άγρια θηρία, αυτός ανακαλύπτει την αληθινή δύναμη! Δεν είναι σκλάβος του σώματός του - είναι κυρίαρχος της μοίρας του!

Κώστας: Η μεγαλύτερη νίκη, είναι η νίκη επί του κακομαθημένου εαυτού μας. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Αν -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι χάνουν τόσο χρόνο σκεπτόμενοι τα "αν" της ζωής τους; Κώστας: Τα "αν" είναι αντιπερισπασμοί. Έχουμε αυτό που έχουμε - αυτό είναι η αφετηρία, όχι η δικαιολογία. Ρέιτσελ: Μα δεν είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές; Κώστας: Κάθε "αν " είναι μια μικρή κλοπή από το "τώρα". Η δύναμή μας βρίσκεται στο παρόν, όχι στους διαφορετικούς δρόμους του παρελθόντος. Ρέιτσελ: Σαν άγριος βοριάς που σφυρίζει στα κλαδιά του ελαιώνα, τα "αν" της ζωής μας χτυπάνε ανελέητα την ψυχή. Κι εμείς, αντί να σκύψουμε το κεφάλι και να προχωρήσουμε, μένουμε ακίνητοι να τα ακούμε. Κάθε "αν είχα"είναι σαν πέτρα στο χωράφι της καρδιάς μας - δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτα καινούργιο. Κι όμως, η γη που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, αυτή η σκληρή, κρητική γη, μπορεί να γεννήσει θαύματα αν τη σκάψουμε με μανία και αγάπη. Γιατί να κο...

- Ευγνωμωσύνη -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Παρατηρώ στο διαδίκτυο πολλούς ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία σε μεγάλα επιτεύγματα. Υπάρχει άραγε ένα μυστικό για την καθημερινή ευτυχία; Κώστας: Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το καθετί γύρω σου, μια ανατολή, ένα χαμόγελο, οδηγείσαι σε μια ευτυχισμένη ζωή, σε μια ευτυχισμένη καθημερινότητα. Ρέιτσελ: Πώς μπορεί όμως κάποιος να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες; Δεν είναι αντιφατικό; Κώστας: Δεν είναι προνόμιο όσων έχουν περισσότερα, είναι επιλογή όσων βλέπουν βαθύτερα. Ρέιτσελ: Αναρωτιέμαι αν η ευγνωμοσύνη είναι μια πρακτική που μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα. Μήπως είναι ένα φίλτρο που αλλάζει την οπτική μας για τον κόσμο; Παραδόξως, οι στιγμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε την αξία της ύπαρξης συχνά δεν είναι οι μεγαλειώδεις επιτυχίες, αλλά τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας – ένα νευμα ενός ξένου, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η γεύση του πρωινού καφέ. Είναι η συ...

- Πρόοδος -

  Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* Ρέιτσελ: Ποια είναι η κομβική διαφορά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού; Κώστας: Προοδευτικός είναι εκείνος που αμφισβητεί τις “απόλυτες” αλήθειες του. Ρέιτσελ: Αλλά δεν είναι αντίφαση να έχεις ισχυρές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα να είσαι διατεθειμένος να τις εγκαταλείψεις; Κώστας: Όσο ισχυρές είναι οι απαντήσεις που έχεις, τόσο ισχυρά πρέπει να είναι και τα ερωτήματα που πρέπει να θέτεις ξανά και ξανά. Ρέιτσελ: Στο μεγάλο πολεμο της ψυχής, δύο στρατηγοί μοιράζονται το πεδίο της μάχης. Ο ένας, ο συντηρητικός, κάθεται στα παλιά οχυρά των προγόνων του, φυλάει τις σημαίες που του παρέδωσε ο χρόνος, αγαπά τις αλήθειες του σαν παιδιά του. Δε χαλά, δε σπάει, δε σκορπά. Κρατά. Ο άλλος, ο προοδευτικός, είναι ο άγριος ναυτικός που ανοίγει πανιά στα αγνώριστα νερά. Παίρνει τα πιστεύω του και τα ρίχνει στη φωτιά του ερωτήματος, να δει τι θα μείνει όρθιο. Καίει για να φωτίσει. Χαλά για να χτίσει. Σκάβει βαθιά στις βεβαιότητές του, σαν ο ανθός π...