Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Αντανάκλαση -

 

 

- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -

Ρέιτσελ: Παρατηρώ πόσο μεγάλη έμφαση δίνουν οι άνθρωποι στην εξωτερική τελειότητα σήμερα.

Κώστας: Ξοδεύουμε την ψυχή μας, για να γίνουμε επιφανειακά αρεστοί

Ρέιτσελ: Μα γιατί τόση εμμονή με την εικόνα;

Κώστας: Γιατί είναι πιο εύκολο να αλλάξεις το περιτύλιγμα παρά το περιεχόμενο. Η αληθινή ομορφιά είναι αυτή που αφήνει αποτύπωμα στις καρδιές των άλλων, όχι στα μάτια τους.

Ρέιτσελ: Περιτριγυρισμένοι από αψεγάδιαστες εικόνες και φίλτρα που εξαφανίζουν κάθε ατέλεια, έχουμε γίνει λάτρεις μιας ψευδούς τελειότητας. Ένας παράδοξος πολιτισμός που λατρεύει το περίβλημα ενώ αφήνει το περιεχόμενο να λιμοκτονεί. Ξοδεύουμε ώρες διαμορφώνοντας το εξωτερικό μας για να κερδίσουμε επιδοκιμασία από βλέμματα που δεν μας γεμίζουν, σε μια αέναη προσπάθεια να καλύψουμε την εσωτερική μας ένδεια.

Κάθε ρυτίδα που εξαφανίζεται με botox, κάθε δέρμα που διορθώνεται με φίλτρα, είναι ένα βήμα μακριά από την αληθινή μας φύση. Ειρωνικά, όσο πιο τέλειοι γινόμαστε εξωτερικά, τόσο πιο ξένοι νιώθουμε με τον εαυτό μας. Η μάσκα της τελειότητας γίνεται σιγά-σιγά φυλακή. Ένας επιμελώς σχεδιασμένος λαβύρινθος όπου έχουμε χάσει το μίτο της επιστροφής στον αυθεντικό μας εαυτό.

Πίσω από τα χειρουργικά διορθωμένα χαμόγελα κρύβεται ένα αβυσσαλέο κενό που καμία αισθητική επέμβαση δεν μπορεί να γεμίσει. Μια απόγνωση που φωνάζει για αυθεντικότητα σε έναν κόσμο που έχει μετατρέψει την ατέλεια σε αμάρτημα και την γήρανση σε αποτυχία.

Κώστας: Το εσωτερικό κενό δεν καλύπτεται με εξωτερική τελειότητα. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.

Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Τύχη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάποιοι άλλοι είναι πιο τυχεροί από αυτούς. Κώστας: Η τύχη είναι απλώς η επιλογή να βλέπεις τα πράγματα θετικά. Μια εσωτερική στάση, όχι μια εξωτερική δύναμη. Ρέιτσελ: Μήπως όμως υπάρχουν πραγματικά τυχαία γεγονότα που καθορίζουν τη ζωή μας; Κώστας: Δεν είναι τα γεγονότα που μας καθορίζουν, αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ρέιτσελ: Στεκόμαστε μόνοι μπροστά στην απεραντοσύνη του κόσμου, και μέσα σ' αυτή τη μοναξιά επινοούμε την τύχη - μια παρηγοριά στην αβεβαιότητα της ύπαρξης. Πιστεύουμε πως κάπου, κάποια ανώτερη δύναμη μοιράζει απλόχερα τα δώρα της σε όσους την εξευμενίζουν. Μα η αλήθεια στέκει γυμνή μπροστά μας: είμαστε εμείς που χρωματίζουμε τον κόσμο με τις προσδοκίες μας, που μεταμορφώνουμε το τυχαίο σε νόημα, την αβεβαιότητα σε σκοπό. Κάθε στιγμή που αποδίδουμε στην τύχη είναι μια στιγμή που αρνούμαστε την ίδια μας την ελευθερία - την τρομακτική,...

- Επέτειος -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Έχουμε επέτειο Κώστα. Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μας κουβέντα στηn εφημερίδα. Ένας χρόνος πέρασε. Κώστας: Οι σχέσεις όμως δε μετριούνται με ημερολόγια. Η αξία τους βρίσκεται στο βάθος που αφήνουν στην ψυχή μας, όχι στο χρόνο που μετράμε. Ρέιτσελ: Όμως οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στις επετείους. Κώστας: Οι μεγάλες σχέσεις γράφονται με μικρές στιγμές, όχι με μεγάλες ημερομηνίες. Ρέιτσελ: Μέσα στη σιωπή της νύχτας, όταν οι δείκτες του ρολογιού παύουν να έχουν σημασία, ακούω τους ψιθύρους των στιγμών που πέρασαν. Δεν είναι οι μέρες που αφήνουν τα σημάδια τους στην ψυχή, μα εκείνες οι μικρές αιωνιότητες – ένα βλέμμα που καθρεφτίζει την αλήθεια, μια λέξη που γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους, μια σιωπή που μιλάει πιο δυνατά από χίλιες φωνές. Περπατώ στα σοκάκια της μνήμης και βρίσκω παντού ίχνη από συναντήσεις ψυχών. Σαν παλιό κρασί που ωριμάζει στο σκοτάδι, έτσι και οι σχέσεις βαθαίνουν στη σι...

- Τέχνη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Η τέχνη είναι τόσο υποκειμενικη. Εκει που εσυ βλέπεις αρμονία, εγω βλέπω χάος. Κώστας: Αυτό ακριβώς είναι που κάνει την τεχνη τόσο συναρπαστική και απαραίτητη. Δεν ειναι συμφωνία αλλά διάλογος. Ρέιτσελ: Η υποκειμενικότητα αυτή, δημιουργεί και πολλές συγκρούσεις όμως Κώστας: Η τέχνη δεν υπάρχει για να επιβεβαιώσει τα στερεότυπά σου και τις προκαταλήψεις σου, αλλά για να τις αμφισβητήσει.  Ρέιτσελ: ​​Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη της τέχνης, και βλέπω τον εαυτό μου παραμορφωμένο, αλλόκοτο. Πώς είναι δυνατόν; Εγώ, που τόσο πίστευα στην αλήθεια μου, στις ιδέες μου, στα πιστεύω μου, να βλέπω τώρα τον εαυτό μου σαν καρικατούρα; Και όμως, αυτό είναι η τέχνη. Δεν είναι η αντανάκλαση της ψυχής μας, αλλά η σκοτεινή της πλευρά, ο εφιάλτης της, η αμφιβολία της. Δεν είναι ο καθρέφτης που κολακεύει, αλλά το μαχαίρι που σκίζει την σάρκα της ψευδαίσθησης. Πόσο πονάει αυτή η αλήθεια! Πόσο θέλω να γυρίσω την πλάτη, να...