Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Αντανάκλαση -

 

 

- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -

Ρέιτσελ: Παρατηρώ πόσο μεγάλη έμφαση δίνουν οι άνθρωποι στην εξωτερική τελειότητα σήμερα.

Κώστας: Ξοδεύουμε την ψυχή μας, για να γίνουμε επιφανειακά αρεστοί

Ρέιτσελ: Μα γιατί τόση εμμονή με την εικόνα;

Κώστας: Γιατί είναι πιο εύκολο να αλλάξεις το περιτύλιγμα παρά το περιεχόμενο. Η αληθινή ομορφιά είναι αυτή που αφήνει αποτύπωμα στις καρδιές των άλλων, όχι στα μάτια τους.

Ρέιτσελ: Περιτριγυρισμένοι από αψεγάδιαστες εικόνες και φίλτρα που εξαφανίζουν κάθε ατέλεια, έχουμε γίνει λάτρεις μιας ψευδούς τελειότητας. Ένας παράδοξος πολιτισμός που λατρεύει το περίβλημα ενώ αφήνει το περιεχόμενο να λιμοκτονεί. Ξοδεύουμε ώρες διαμορφώνοντας το εξωτερικό μας για να κερδίσουμε επιδοκιμασία από βλέμματα που δεν μας γεμίζουν, σε μια αέναη προσπάθεια να καλύψουμε την εσωτερική μας ένδεια.

Κάθε ρυτίδα που εξαφανίζεται με botox, κάθε δέρμα που διορθώνεται με φίλτρα, είναι ένα βήμα μακριά από την αληθινή μας φύση. Ειρωνικά, όσο πιο τέλειοι γινόμαστε εξωτερικά, τόσο πιο ξένοι νιώθουμε με τον εαυτό μας. Η μάσκα της τελειότητας γίνεται σιγά-σιγά φυλακή. Ένας επιμελώς σχεδιασμένος λαβύρινθος όπου έχουμε χάσει το μίτο της επιστροφής στον αυθεντικό μας εαυτό.

Πίσω από τα χειρουργικά διορθωμένα χαμόγελα κρύβεται ένα αβυσσαλέο κενό που καμία αισθητική επέμβαση δεν μπορεί να γεμίσει. Μια απόγνωση που φωνάζει για αυθεντικότητα σε έναν κόσμο που έχει μετατρέψει την ατέλεια σε αμάρτημα και την γήρανση σε αποτυχία.

Κώστας: Το εσωτερικό κενό δεν καλύπτεται με εξωτερική τελειότητα. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.

Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Αν -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι χάνουν τόσο χρόνο σκεπτόμενοι τα "αν" της ζωής τους; Κώστας: Τα "αν" είναι αντιπερισπασμοί. Έχουμε αυτό που έχουμε - αυτό είναι η αφετηρία, όχι η δικαιολογία. Ρέιτσελ: Μα δεν είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές; Κώστας: Κάθε "αν " είναι μια μικρή κλοπή από το "τώρα". Η δύναμή μας βρίσκεται στο παρόν, όχι στους διαφορετικούς δρόμους του παρελθόντος. Ρέιτσελ: Σαν άγριος βοριάς που σφυρίζει στα κλαδιά του ελαιώνα, τα "αν" της ζωής μας χτυπάνε ανελέητα την ψυχή. Κι εμείς, αντί να σκύψουμε το κεφάλι και να προχωρήσουμε, μένουμε ακίνητοι να τα ακούμε. Κάθε "αν είχα"είναι σαν πέτρα στο χωράφι της καρδιάς μας - δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτα καινούργιο. Κι όμως, η γη που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, αυτή η σκληρή, κρητική γη, μπορεί να γεννήσει θαύματα αν τη σκάψουμε με μανία και αγάπη. Γιατί να κο...

- Ευγνωμωσύνη -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Παρατηρώ στο διαδίκτυο πολλούς ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία σε μεγάλα επιτεύγματα. Υπάρχει άραγε ένα μυστικό για την καθημερινή ευτυχία; Κώστας: Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το καθετί γύρω σου, μια ανατολή, ένα χαμόγελο, οδηγείσαι σε μια ευτυχισμένη ζωή, σε μια ευτυχισμένη καθημερινότητα. Ρέιτσελ: Πώς μπορεί όμως κάποιος να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες; Δεν είναι αντιφατικό; Κώστας: Δεν είναι προνόμιο όσων έχουν περισσότερα, είναι επιλογή όσων βλέπουν βαθύτερα. Ρέιτσελ: Αναρωτιέμαι αν η ευγνωμοσύνη είναι μια πρακτική που μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα. Μήπως είναι ένα φίλτρο που αλλάζει την οπτική μας για τον κόσμο; Παραδόξως, οι στιγμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε την αξία της ύπαρξης συχνά δεν είναι οι μεγαλειώδεις επιτυχίες, αλλά τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας – ένα νευμα ενός ξένου, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η γεύση του πρωινού καφέ. Είναι η συ...

- Πρόοδος -

  Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* Ρέιτσελ: Ποια είναι η κομβική διαφορά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού; Κώστας: Προοδευτικός είναι εκείνος που αμφισβητεί τις “απόλυτες” αλήθειες του. Ρέιτσελ: Αλλά δεν είναι αντίφαση να έχεις ισχυρές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα να είσαι διατεθειμένος να τις εγκαταλείψεις; Κώστας: Όσο ισχυρές είναι οι απαντήσεις που έχεις, τόσο ισχυρά πρέπει να είναι και τα ερωτήματα που πρέπει να θέτεις ξανά και ξανά. Ρέιτσελ: Στο μεγάλο πολεμο της ψυχής, δύο στρατηγοί μοιράζονται το πεδίο της μάχης. Ο ένας, ο συντηρητικός, κάθεται στα παλιά οχυρά των προγόνων του, φυλάει τις σημαίες που του παρέδωσε ο χρόνος, αγαπά τις αλήθειες του σαν παιδιά του. Δε χαλά, δε σπάει, δε σκορπά. Κρατά. Ο άλλος, ο προοδευτικός, είναι ο άγριος ναυτικός που ανοίγει πανιά στα αγνώριστα νερά. Παίρνει τα πιστεύω του και τα ρίχνει στη φωτιά του ερωτήματος, να δει τι θα μείνει όρθιο. Καίει για να φωτίσει. Χαλά για να χτίσει. Σκάβει βαθιά στις βεβαιότητές του, σαν ο ανθός π...