Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Αυτοπειθαρχία -

 


- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -

Ρέιτσελ: Πολλοί πιστεύουν ότι ελευθερία σημαίνει να κάνουμε ό,τι θέλουμε, χωρίς περιορισμούς.

Κώστας: Ελεύθερος δεν είναι όποιος κάνει ό,τι θέλει, αλλά όποιος ελέγχει τι θέλει.

Ρέιτσελ: Πώς η πειθαρχία, που μοιάζει περιοριστική, οδηγεί στην ελευθερία;

Κώστας: Η ελευθερία επιλογής, δημιουργεί την ανάγκη ηθικής αντίληψης των πράξεών μας προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους. Κι αυτό ξεκινά με την αυτοπειθαρχία.

Ρέιτσελ: Ατενίζοντας τα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης, βρίσκουμε ένα φαινομενικό παράδοξο: μόνο μέσα από τα δεσμά της αυτοπειθαρχίας μπορεί να ανθίσει η αληθινή ελευθερία.

Οι άνθρωποι που κατακτούν τη ζωή δεν είναι εκείνοι με τα λιγότερα δεσμά, αλλά εκείνοι που έχουν μετατρέψει τη θέλησή τους σε εσωτερικό νόμο. Πίσω από κάθε μεγαλείο κρύβεται η αθέατη πάλη με τον εαυτό, η καθημερινή άσκηση της θέλησης ενάντια στην αναβολή και την ευκολία. Το πνεύμα, όταν υποτάσσεται οικειοθελώς στην πειθαρχία, γίνεται σαν το διαμάντι που μέσα από την πίεση αποκτά την αξία του. Η αυτοπειθαρχία δεν είναι άρνηση της ζωής, είναι η βαθύτερη κατάφασή της – η συνειδητή επιλογή να αρνηθούμε το εφήμερο για να κατακτήσουμε το διαχρονικό.

Όσοι παραδίδονται στις παρορμήσεις τους, πιστεύοντας πως βιώνουν την απόλυτη ελευθερία, συχνά καταλήγουν δέσμιοι των επιθυμιών τους. Ο εθισμός είναι η πιο σκληρή φυλακή – ξεκινά ως επιλογή και καταλήγει ως αλυσίδα. Η ανικανότητα αναβολής της ευχαρίστησης γίνεται το αόρατο κλουβί που περιορίζει το πνεύμα.

Η αυτοπειθαρχία είναι η γέφυρα προς την αυτοκυριαρχία. Είναι η ικανότητα να οδηγείς τον εαυτό σου αντί να σέρνεσαι από τις ορμές σου. Όταν κατακτάς την τέχνη της αυτοπειθαρχίας, διεκδικείς το δικαίωμα στις συνειδητές επιλογές – την ουσία της αληθινής ελευθερίας.

Κώστας: Δαμάζοντας τα πάθη σου, κατακτάς την ελευθερία σου. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη

Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Τύχη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάποιοι άλλοι είναι πιο τυχεροί από αυτούς. Κώστας: Η τύχη είναι απλώς η επιλογή να βλέπεις τα πράγματα θετικά. Μια εσωτερική στάση, όχι μια εξωτερική δύναμη. Ρέιτσελ: Μήπως όμως υπάρχουν πραγματικά τυχαία γεγονότα που καθορίζουν τη ζωή μας; Κώστας: Δεν είναι τα γεγονότα που μας καθορίζουν, αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ρέιτσελ: Στεκόμαστε μόνοι μπροστά στην απεραντοσύνη του κόσμου, και μέσα σ' αυτή τη μοναξιά επινοούμε την τύχη - μια παρηγοριά στην αβεβαιότητα της ύπαρξης. Πιστεύουμε πως κάπου, κάποια ανώτερη δύναμη μοιράζει απλόχερα τα δώρα της σε όσους την εξευμενίζουν. Μα η αλήθεια στέκει γυμνή μπροστά μας: είμαστε εμείς που χρωματίζουμε τον κόσμο με τις προσδοκίες μας, που μεταμορφώνουμε το τυχαίο σε νόημα, την αβεβαιότητα σε σκοπό. Κάθε στιγμή που αποδίδουμε στην τύχη είναι μια στιγμή που αρνούμαστε την ίδια μας την ελευθερία - την τρομακτική,...
Διαβάστε περισσότερα »

- Επέτειος -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Έχουμε επέτειο Κώστα. Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μας κουβέντα στηn εφημερίδα. Ένας χρόνος πέρασε. Κώστας: Οι σχέσεις όμως δε μετριούνται με ημερολόγια. Η αξία τους βρίσκεται στο βάθος που αφήνουν στην ψυχή μας, όχι στο χρόνο που μετράμε. Ρέιτσελ: Όμως οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στις επετείους. Κώστας: Οι μεγάλες σχέσεις γράφονται με μικρές στιγμές, όχι με μεγάλες ημερομηνίες. Ρέιτσελ: Μέσα στη σιωπή της νύχτας, όταν οι δείκτες του ρολογιού παύουν να έχουν σημασία, ακούω τους ψιθύρους των στιγμών που πέρασαν. Δεν είναι οι μέρες που αφήνουν τα σημάδια τους στην ψυχή, μα εκείνες οι μικρές αιωνιότητες – ένα βλέμμα που καθρεφτίζει την αλήθεια, μια λέξη που γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους, μια σιωπή που μιλάει πιο δυνατά από χίλιες φωνές. Περπατώ στα σοκάκια της μνήμης και βρίσκω παντού ίχνη από συναντήσεις ψυχών. Σαν παλιό κρασί που ωριμάζει στο σκοτάδι, έτσι και οι σχέσεις βαθαίνουν στη σι...
Διαβάστε περισσότερα »

- Τέχνη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Η τέχνη είναι τόσο υποκειμενικη. Εκει που εσυ βλέπεις αρμονία, εγω βλέπω χάος. Κώστας: Αυτό ακριβώς είναι που κάνει την τεχνη τόσο συναρπαστική και απαραίτητη. Δεν ειναι συμφωνία αλλά διάλογος. Ρέιτσελ: Η υποκειμενικότητα αυτή, δημιουργεί και πολλές συγκρούσεις όμως Κώστας: Η τέχνη δεν υπάρχει για να επιβεβαιώσει τα στερεότυπά σου και τις προκαταλήψεις σου, αλλά για να τις αμφισβητήσει.  Ρέιτσελ: ​​Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη της τέχνης, και βλέπω τον εαυτό μου παραμορφωμένο, αλλόκοτο. Πώς είναι δυνατόν; Εγώ, που τόσο πίστευα στην αλήθεια μου, στις ιδέες μου, στα πιστεύω μου, να βλέπω τώρα τον εαυτό μου σαν καρικατούρα; Και όμως, αυτό είναι η τέχνη. Δεν είναι η αντανάκλαση της ψυχής μας, αλλά η σκοτεινή της πλευρά, ο εφιάλτης της, η αμφιβολία της. Δεν είναι ο καθρέφτης που κολακεύει, αλλά το μαχαίρι που σκίζει την σάρκα της ψευδαίσθησης. Πόσο πονάει αυτή η αλήθεια! Πόσο θέλω να γυρίσω την πλάτη, να...
Διαβάστε περισσότερα »