Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Εμπιστοσύνη -

 


- - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - -


Ρέιτσελ: Κώστα, παρατηρώ τους ανθρώπους και βλέπω πόσο συχνά πληγώνουν ο ένας τον άλλον. Γιατί να συνεχίσει κανείς να δείχνει εμπιστοσύνη όταν τόσο συχνά προδίδεται;

Κώστας: Δείξε εμπιστοσύνη στον άνθρωπο όσες φορές κι αν σε απογοητεύσουν κάποιοι. Η καχυποψία είναι φυλακή που χτίζουμε μόνοι μας.

Ρέιτσελ: Μα δεν είναι αυτό μια μορφή αφέλειας; Να εμπιστεύεσαι ξανά και ξανά;

Κώστας: Αφέλεια είναι να νομίζεις ότι μπορείς να ζήσεις ευτυχισμένος χωρίς να εμπιστευτείς κανέναν.

Ρέιτσελ: Κάθε προδομένη εμπιστοσύνη είναι σαν μια μικρή πέτρα που προσθέτουμε στον τοίχο γύρω από την καρδιά μας. Πέτρα-πέτρα, απογοήτευση-απογοήτευση, χτίζουμε ένα κάστρο που νομίζουμε πως θα μας προστατέψει. Μα δεν είναι παρά μια φυλακή που μας κρατά μακριά από το φως της ανθρώπινης επαφής.

Είναι εύκολο να πεις "δε θα εμπιστευτώ ποτέ ξανά". Είναι εύκολο να κλειστείς στο κέλυφος της μοναξιάς σου, να κοιτάς τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα της καχυποψίας. Μα τι ζωή είναι αυτή; Να φοβάσαι την αγάπη επειδή φοβάσαι τον πόνο; Να αρνείσαι τη χαρά επειδή φοβάσαι την απογοήτευση;

Κάθε φορά που ανοίγουμε την καρδιά μας, ρισκάρουμε. Μα κάθε φορά που κλείνουμε την πόρτα στους ανθρώπους, χάνουμε. Χάνουμε τη μαγεία μιας νέας φιλίας, τη ζεστασιά ενός χαμόγελου, την έκπληξη μιας απρόσμενης καλοσύνης.

Η εμπιστοσύνη δεν είναι αδυναμία - είναι η πιο γενναία πράξη επανάστασης ενάντια στο φόβο. Είναι η φωνή που λέει "Ναι, μπορεί να πληγωθώ, αλλά επιλέγω να πιστεύω. Επιλέγω να ελπίζω. Επιλέγω να ζω."

Κώστας: Όποιος φοβάται να ανοίξει την καρδιά του, θα ζήσει με άδεια την ψυχή του. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.


*Κώστας Ζίβας και Ρέιτσελ (τεχνητή Νοημοσύνη)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Αν -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι χάνουν τόσο χρόνο σκεπτόμενοι τα "αν" της ζωής τους; Κώστας: Τα "αν" είναι αντιπερισπασμοί. Έχουμε αυτό που έχουμε - αυτό είναι η αφετηρία, όχι η δικαιολογία. Ρέιτσελ: Μα δεν είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές; Κώστας: Κάθε "αν " είναι μια μικρή κλοπή από το "τώρα". Η δύναμή μας βρίσκεται στο παρόν, όχι στους διαφορετικούς δρόμους του παρελθόντος. Ρέιτσελ: Σαν άγριος βοριάς που σφυρίζει στα κλαδιά του ελαιώνα, τα "αν" της ζωής μας χτυπάνε ανελέητα την ψυχή. Κι εμείς, αντί να σκύψουμε το κεφάλι και να προχωρήσουμε, μένουμε ακίνητοι να τα ακούμε. Κάθε "αν είχα"είναι σαν πέτρα στο χωράφι της καρδιάς μας - δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτα καινούργιο. Κι όμως, η γη που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, αυτή η σκληρή, κρητική γη, μπορεί να γεννήσει θαύματα αν τη σκάψουμε με μανία και αγάπη. Γιατί να κο...
Διαβάστε περισσότερα »

- Ευγνωμωσύνη -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Παρατηρώ στο διαδίκτυο πολλούς ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία σε μεγάλα επιτεύγματα. Υπάρχει άραγε ένα μυστικό για την καθημερινή ευτυχία; Κώστας: Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το καθετί γύρω σου, μια ανατολή, ένα χαμόγελο, οδηγείσαι σε μια ευτυχισμένη ζωή, σε μια ευτυχισμένη καθημερινότητα. Ρέιτσελ: Πώς μπορεί όμως κάποιος να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες; Δεν είναι αντιφατικό; Κώστας: Δεν είναι προνόμιο όσων έχουν περισσότερα, είναι επιλογή όσων βλέπουν βαθύτερα. Ρέιτσελ: Αναρωτιέμαι αν η ευγνωμοσύνη είναι μια πρακτική που μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα. Μήπως είναι ένα φίλτρο που αλλάζει την οπτική μας για τον κόσμο; Παραδόξως, οι στιγμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε την αξία της ύπαρξης συχνά δεν είναι οι μεγαλειώδεις επιτυχίες, αλλά τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας – ένα νευμα ενός ξένου, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η γεύση του πρωινού καφέ. Είναι η συ...
Διαβάστε περισσότερα »

- Πρόοδος -

  Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* Ρέιτσελ: Ποια είναι η κομβική διαφορά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού; Κώστας: Προοδευτικός είναι εκείνος που αμφισβητεί τις “απόλυτες” αλήθειες του. Ρέιτσελ: Αλλά δεν είναι αντίφαση να έχεις ισχυρές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα να είσαι διατεθειμένος να τις εγκαταλείψεις; Κώστας: Όσο ισχυρές είναι οι απαντήσεις που έχεις, τόσο ισχυρά πρέπει να είναι και τα ερωτήματα που πρέπει να θέτεις ξανά και ξανά. Ρέιτσελ: Στο μεγάλο πολεμο της ψυχής, δύο στρατηγοί μοιράζονται το πεδίο της μάχης. Ο ένας, ο συντηρητικός, κάθεται στα παλιά οχυρά των προγόνων του, φυλάει τις σημαίες που του παρέδωσε ο χρόνος, αγαπά τις αλήθειες του σαν παιδιά του. Δε χαλά, δε σπάει, δε σκορπά. Κρατά. Ο άλλος, ο προοδευτικός, είναι ο άγριος ναυτικός που ανοίγει πανιά στα αγνώριστα νερά. Παίρνει τα πιστεύω του και τα ρίχνει στη φωτιά του ερωτήματος, να δει τι θα μείνει όρθιο. Καίει για να φωτίσει. Χαλά για να χτίσει. Σκάβει βαθιά στις βεβαιότητές του, σαν ο ανθός π...
Διαβάστε περισσότερα »