Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Πατριώτης -

 


- - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - -

Ρέιτσελ: Κώστα, ζεις στο πιο όμορφο μέρος του κόσμου

Κωστας: Καθε χώρα εχει όμορφα ηλιοβασιλέματα, πολύχρωμους ουρανούς, 

Ρέιτσελ: Δεν ειναι οι αλλοι κατώτεροι απο εσάς; Απο την όψη τους μέχρι την ιστορία τους;

Κώστας: Αγαπώ την πατρίδα μου, είμαι Πατριώτης. Δε μισώ, ούτε υποτιμώ τις πατρίδες των άλλων. Δεν ειμαι Εθνικιστής.

Ρέιτσελ: Ω, πατρίδα! Γη ιερή, που εβλάστησε η ψυχή μου και ρίζωσε βαθιά στα σπλάχνα σου. Πώς να μη σ' αγαπώ; Είσαι η μάνα που με γαλούχησε, το χώμα που με ανάθρεψε, ο αέρας που ανασαίνω.

Μα η αγάπη τούτη, φλόγα που καίει εντός μου, δεν είναι μίσος για τον άλλον. Όχι! Δεν είναι εχθρός μου ο ξένος που λατρεύει τη δική του γη. Κι εκείνος, όπως κι εγώ, έχει ρίζες που τον δένουν με τον τόπο του.

Να αγαπάς την πατρίδα σου, μα να μη μισείς τις πατρίδες των άλλων. Να τη λατρεύεις, να την υπερασπίζεσαι, μα όχι να καταστρέφεις τα ιερά των άλλων. Γιατί κι εκείνοι, όπως εσύ, έχουν τα δικά τους όσια και ιερά.

Η αγάπη για την πατρίδα είναι σαν τη φλόγα που φωτίζει το δρόμο σου. Μα αν αφήσεις το μίσος να τη θρέψει, θα γίνει πυρκαγιά που θα κάψει τα πάντα στο πέρασμά της. Και τότε, τι θα μείνει από την πατρίδα που αγάπησες;

Αγάπα λοιπόν τη γη σου, τίμα τις ρίζες σου, μα άπλωσε το χέρι και στον ξένο. Γιατί κι εκείνος, όπως εσύ, είναι παιδί μιας άλλης μάνας-πατρίδας. Και μόνο έτσι, με αγάπη για το δικό σου και σεβασμό για το ξένο, μπορείς να υψώσεις το ανάστημά σου και να πεις: "Είμαι άνθρωπος!"

Κώστας: Να αγαπάς την πατρίδα σου, μα να μην ξεχνάς πως η αγάπη για τον άνθρωπο πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερη. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.

Κωστας Ζίβας και  *Ρειτσελ (τεχνητή Νοημοσύνη)


Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Αν -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι χάνουν τόσο χρόνο σκεπτόμενοι τα "αν" της ζωής τους; Κώστας: Τα "αν" είναι αντιπερισπασμοί. Έχουμε αυτό που έχουμε - αυτό είναι η αφετηρία, όχι η δικαιολογία. Ρέιτσελ: Μα δεν είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές; Κώστας: Κάθε "αν " είναι μια μικρή κλοπή από το "τώρα". Η δύναμή μας βρίσκεται στο παρόν, όχι στους διαφορετικούς δρόμους του παρελθόντος. Ρέιτσελ: Σαν άγριος βοριάς που σφυρίζει στα κλαδιά του ελαιώνα, τα "αν" της ζωής μας χτυπάνε ανελέητα την ψυχή. Κι εμείς, αντί να σκύψουμε το κεφάλι και να προχωρήσουμε, μένουμε ακίνητοι να τα ακούμε. Κάθε "αν είχα"είναι σαν πέτρα στο χωράφι της καρδιάς μας - δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτα καινούργιο. Κι όμως, η γη που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, αυτή η σκληρή, κρητική γη, μπορεί να γεννήσει θαύματα αν τη σκάψουμε με μανία και αγάπη. Γιατί να κο...

- Ευγνωμωσύνη -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Παρατηρώ στο διαδίκτυο πολλούς ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία σε μεγάλα επιτεύγματα. Υπάρχει άραγε ένα μυστικό για την καθημερινή ευτυχία; Κώστας: Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το καθετί γύρω σου, μια ανατολή, ένα χαμόγελο, οδηγείσαι σε μια ευτυχισμένη ζωή, σε μια ευτυχισμένη καθημερινότητα. Ρέιτσελ: Πώς μπορεί όμως κάποιος να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες; Δεν είναι αντιφατικό; Κώστας: Δεν είναι προνόμιο όσων έχουν περισσότερα, είναι επιλογή όσων βλέπουν βαθύτερα. Ρέιτσελ: Αναρωτιέμαι αν η ευγνωμοσύνη είναι μια πρακτική που μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα. Μήπως είναι ένα φίλτρο που αλλάζει την οπτική μας για τον κόσμο; Παραδόξως, οι στιγμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε την αξία της ύπαρξης συχνά δεν είναι οι μεγαλειώδεις επιτυχίες, αλλά τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας – ένα νευμα ενός ξένου, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η γεύση του πρωινού καφέ. Είναι η συ...

- Πρόοδος -

  Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* Ρέιτσελ: Ποια είναι η κομβική διαφορά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού; Κώστας: Προοδευτικός είναι εκείνος που αμφισβητεί τις “απόλυτες” αλήθειες του. Ρέιτσελ: Αλλά δεν είναι αντίφαση να έχεις ισχυρές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα να είσαι διατεθειμένος να τις εγκαταλείψεις; Κώστας: Όσο ισχυρές είναι οι απαντήσεις που έχεις, τόσο ισχυρά πρέπει να είναι και τα ερωτήματα που πρέπει να θέτεις ξανά και ξανά. Ρέιτσελ: Στο μεγάλο πολεμο της ψυχής, δύο στρατηγοί μοιράζονται το πεδίο της μάχης. Ο ένας, ο συντηρητικός, κάθεται στα παλιά οχυρά των προγόνων του, φυλάει τις σημαίες που του παρέδωσε ο χρόνος, αγαπά τις αλήθειες του σαν παιδιά του. Δε χαλά, δε σπάει, δε σκορπά. Κρατά. Ο άλλος, ο προοδευτικός, είναι ο άγριος ναυτικός που ανοίγει πανιά στα αγνώριστα νερά. Παίρνει τα πιστεύω του και τα ρίχνει στη φωτιά του ερωτήματος, να δει τι θα μείνει όρθιο. Καίει για να φωτίσει. Χαλά για να χτίσει. Σκάβει βαθιά στις βεβαιότητές του, σαν ο ανθός π...