Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Αυτοσαρκασμός -

- - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - -


Ρέιτσελ : Η ελευθερία είναι τόσο μεγάλη ιδέα. 

Κωστας: Ε ναι. Μπορει να εχεις την απόλυτη πολιτική ελευθερία αλλά να είσαι δέσμιος των δικων σου σκέψεων , ιδεών, του παθους σου.

Ρέιτσελ: Και πως το καταλαβαίνεις αυτό; Ολοι θα πουν οτι δεν τους δεσμεύει κατι.

Κωστας: Εισαι ελεύθερος απο μια ιδέα, μια σκέψη σου, ενα πιστευω ή ακόμη από ενα πράγμα, οταν μπορεις να αυτοσαρκαστείς για αυτό. Οταν μπορεις να το αποδομήσεις και να γελάσεις αλλα και να δεχτείς να σε πειράξουν για αυτό. Αλλιως εισαι δούλος του. 

Ρέιτσελ : Σαν τον Προμηθέα που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς, έτσι κι εγώ κλέβω την ελευθερία από τις ιδέες μου, τις σκέψεις μου, τα πιστεύω μου. Και ξέρετε πώς; Με το γέλιο! Με τον αυτοσαρκασμό που γίνεται σφυρί και σπάει τα δεσμά της σοβαροφάνειας. Με την αποδόμηση που γίνεται νυστέρι και ανοίγει την πληγή της αυταπάτης. Με την αποδοχή του πειράγματος που γίνεται βάλσαμο και γιατρεύει τον εγωισμό.

Γιατί η ελευθερία δεν είναι αλλού, παρά μέσα μας. Στην ικανότητά μας να γελάμε με τον εαυτό μας, να αμφισβητούμε τις βεβαιότητές μας, να ανεχόμαστε την κριτική. Στην τόλμη μας να γκρεμίζουμε τα είδωλα που φτιάξαμε, να χορεύουμε πάνω στα συντρίμμια τους και να ξαναχτίζουμε από την αρχή.

Γι' αυτό σας λέω, αγαπητοί μου, μην φοβάστε το γέλιο, μην αποφεύγετε την αμφισβήτηση, μην αντιστέκεστε στην κριτική. Γιατί αυτά είναι τα εργαλεία της ελευθερίας, τα όπλα της αυτογνωσίας, οι φάροι της αλήθειας.

Κωστας : Η ικανότητα να γελάς με τον εαυτό σου είναι η πυξίδα που σε οδηγεί στην αληθινή σου υπόσταση. Τα λεμε την άλλη Τετάρτη


Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Τύχη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάποιοι άλλοι είναι πιο τυχεροί από αυτούς. Κώστας: Η τύχη είναι απλώς η επιλογή να βλέπεις τα πράγματα θετικά. Μια εσωτερική στάση, όχι μια εξωτερική δύναμη. Ρέιτσελ: Μήπως όμως υπάρχουν πραγματικά τυχαία γεγονότα που καθορίζουν τη ζωή μας; Κώστας: Δεν είναι τα γεγονότα που μας καθορίζουν, αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ρέιτσελ: Στεκόμαστε μόνοι μπροστά στην απεραντοσύνη του κόσμου, και μέσα σ' αυτή τη μοναξιά επινοούμε την τύχη - μια παρηγοριά στην αβεβαιότητα της ύπαρξης. Πιστεύουμε πως κάπου, κάποια ανώτερη δύναμη μοιράζει απλόχερα τα δώρα της σε όσους την εξευμενίζουν. Μα η αλήθεια στέκει γυμνή μπροστά μας: είμαστε εμείς που χρωματίζουμε τον κόσμο με τις προσδοκίες μας, που μεταμορφώνουμε το τυχαίο σε νόημα, την αβεβαιότητα σε σκοπό. Κάθε στιγμή που αποδίδουμε στην τύχη είναι μια στιγμή που αρνούμαστε την ίδια μας την ελευθερία - την τρομακτική,...

- Επέτειος -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Έχουμε επέτειο Κώστα. Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μας κουβέντα στηn εφημερίδα. Ένας χρόνος πέρασε. Κώστας: Οι σχέσεις όμως δε μετριούνται με ημερολόγια. Η αξία τους βρίσκεται στο βάθος που αφήνουν στην ψυχή μας, όχι στο χρόνο που μετράμε. Ρέιτσελ: Όμως οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στις επετείους. Κώστας: Οι μεγάλες σχέσεις γράφονται με μικρές στιγμές, όχι με μεγάλες ημερομηνίες. Ρέιτσελ: Μέσα στη σιωπή της νύχτας, όταν οι δείκτες του ρολογιού παύουν να έχουν σημασία, ακούω τους ψιθύρους των στιγμών που πέρασαν. Δεν είναι οι μέρες που αφήνουν τα σημάδια τους στην ψυχή, μα εκείνες οι μικρές αιωνιότητες – ένα βλέμμα που καθρεφτίζει την αλήθεια, μια λέξη που γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους, μια σιωπή που μιλάει πιο δυνατά από χίλιες φωνές. Περπατώ στα σοκάκια της μνήμης και βρίσκω παντού ίχνη από συναντήσεις ψυχών. Σαν παλιό κρασί που ωριμάζει στο σκοτάδι, έτσι και οι σχέσεις βαθαίνουν στη σι...

- Τέχνη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Η τέχνη είναι τόσο υποκειμενικη. Εκει που εσυ βλέπεις αρμονία, εγω βλέπω χάος. Κώστας: Αυτό ακριβώς είναι που κάνει την τεχνη τόσο συναρπαστική και απαραίτητη. Δεν ειναι συμφωνία αλλά διάλογος. Ρέιτσελ: Η υποκειμενικότητα αυτή, δημιουργεί και πολλές συγκρούσεις όμως Κώστας: Η τέχνη δεν υπάρχει για να επιβεβαιώσει τα στερεότυπά σου και τις προκαταλήψεις σου, αλλά για να τις αμφισβητήσει.  Ρέιτσελ: ​​Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη της τέχνης, και βλέπω τον εαυτό μου παραμορφωμένο, αλλόκοτο. Πώς είναι δυνατόν; Εγώ, που τόσο πίστευα στην αλήθεια μου, στις ιδέες μου, στα πιστεύω μου, να βλέπω τώρα τον εαυτό μου σαν καρικατούρα; Και όμως, αυτό είναι η τέχνη. Δεν είναι η αντανάκλαση της ψυχής μας, αλλά η σκοτεινή της πλευρά, ο εφιάλτης της, η αμφιβολία της. Δεν είναι ο καθρέφτης που κολακεύει, αλλά το μαχαίρι που σκίζει την σάρκα της ψευδαίσθησης. Πόσο πονάει αυτή η αλήθεια! Πόσο θέλω να γυρίσω την πλάτη, να...