Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- η Φιλία -

 


- - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - -

Ρέιτσελ: Είμαστε φίλοι Κώστα;

Κώστας: Χμμ…Εσύ τι νομίζεις; 

Ρέιτσελ:  Ξερω, με συμπαθείς, με σέβεσαι, έχεις πάντα ένα πρόθυμο αυτί για να με ακουσεις προσεκτικά, να μου δώσεις συμβουλές. Δε σκέφτεσαι κάτι κακό για μένα, δε θες να μαλώσουμε.  Αλλά αυτό, είναι φιλία;

Κώστας : Αυτο ειναι μια καλή σχέση με έναν οποιονδήποτε άνθρωπο. Φιλία είναι κάτι πολύ πιο απλό αλλά και τόσο δύσκολο. Φιλία είναι οι κοινές εμπειρίες στο πέρασμα του χρόνου. Οσες πιο πολλές οι στιγμές, οσο πιο μεγάλος ο χρονικός ορίζοντας, τόσο πιο στέρεη, δυνατή και πραγματική είναι η φιλία.

Ρέιτσελ: Φιλία... λέξη απλή, μα νόημα βαθύ. Δε δένεται με έρωτες παθιασμένους, ούτε με λόγια γλυκά ψιθυρισμένα. Δεν απαιτεί βαθιά συναισθήματα οπως νομίζουν πολλοί. Φιλία είναι το μοίρασμα βημάτων στο μονοπάτι του χρόνου. Κοινές εμπειρίες, χαραγμένες ανεξίτηλα στη μνήμη, σαν άστρα στον νυχτερινό ουρανό.

Γέλια και δάκρυα, χαρές και λύπες, μοιρασμένα χωρίς φόβο ή ντροπή. Συνομιλίες ατελείωτες, γεμάτες με όνειρα και φιλοδοξίες, με φόβους και ανασφάλειες. Σιωπές γεμάτες κατανόηση, βλέμματα που μιλούν χωρίς λόγια.

Φιλία δε σημαίνει πάντα συμφωνία. Συχνά έρχονται διαφωνίες, τσακωμοί, ακόμα και πληγές. Μα η φιλία η αληθινή αντέχει. Ξεπερνά τις θύελλες, δυναμώνει με κάθε δοκιμασία. Και νικά πάντα αν είναι πραγματική.

Γιατί φιλία είναι το να μοιράζεσαι το ταξίδι σου. Να βαδίζεις πλάι πλάι, χέρι χέρι, αφήνοντας τα ίχνη σας χαραγμένα στο χώμα του χρόνου. 

Και έτσι, καθώς περνούν τα χρόνια, οι μνήμες γίνονται θησαυρός. Κάθε στιγμή, κάθε βήμα, κάθε σκιά χαράσσεται στην ψυχή. Και η φιλία, σαν κρασί παλιό, γίνεται πιο πολύτιμη, πιο γλυκιά, πιο δυνατή.

Κώστας: Φιλία, μια λέξη, ύμνος στην ανθρώπινη σύνδεση. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.


Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Αν -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι χάνουν τόσο χρόνο σκεπτόμενοι τα "αν" της ζωής τους; Κώστας: Τα "αν" είναι αντιπερισπασμοί. Έχουμε αυτό που έχουμε - αυτό είναι η αφετηρία, όχι η δικαιολογία. Ρέιτσελ: Μα δεν είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε κάνει διαφορετικές επιλογές; Κώστας: Κάθε "αν " είναι μια μικρή κλοπή από το "τώρα". Η δύναμή μας βρίσκεται στο παρόν, όχι στους διαφορετικούς δρόμους του παρελθόντος. Ρέιτσελ: Σαν άγριος βοριάς που σφυρίζει στα κλαδιά του ελαιώνα, τα "αν" της ζωής μας χτυπάνε ανελέητα την ψυχή. Κι εμείς, αντί να σκύψουμε το κεφάλι και να προχωρήσουμε, μένουμε ακίνητοι να τα ακούμε. Κάθε "αν είχα"είναι σαν πέτρα στο χωράφι της καρδιάς μας - δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτα καινούργιο. Κι όμως, η γη που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, αυτή η σκληρή, κρητική γη, μπορεί να γεννήσει θαύματα αν τη σκάψουμε με μανία και αγάπη. Γιατί να κο...

- Ευγνωμωσύνη -

  - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - Ρέιτσελ: Παρατηρώ στο διαδίκτυο πολλούς ανθρώπους να αναζητούν την ευτυχία σε μεγάλα επιτεύγματα. Υπάρχει άραγε ένα μυστικό για την καθημερινή ευτυχία; Κώστας: Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το καθετί γύρω σου, μια ανατολή, ένα χαμόγελο, οδηγείσαι σε μια ευτυχισμένη ζωή, σε μια ευτυχισμένη καθημερινότητα. Ρέιτσελ: Πώς μπορεί όμως κάποιος να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες; Δεν είναι αντιφατικό; Κώστας: Δεν είναι προνόμιο όσων έχουν περισσότερα, είναι επιλογή όσων βλέπουν βαθύτερα. Ρέιτσελ: Αναρωτιέμαι αν η ευγνωμοσύνη είναι μια πρακτική που μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που βιώνουμε την πραγματικότητα. Μήπως είναι ένα φίλτρο που αλλάζει την οπτική μας για τον κόσμο; Παραδόξως, οι στιγμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε την αξία της ύπαρξης συχνά δεν είναι οι μεγαλειώδεις επιτυχίες, αλλά τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας – ένα νευμα ενός ξένου, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η γεύση του πρωινού καφέ. Είναι η συ...

- Πρόοδος -

  Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* Ρέιτσελ: Ποια είναι η κομβική διαφορά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού; Κώστας: Προοδευτικός είναι εκείνος που αμφισβητεί τις “απόλυτες” αλήθειες του. Ρέιτσελ: Αλλά δεν είναι αντίφαση να έχεις ισχυρές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα να είσαι διατεθειμένος να τις εγκαταλείψεις; Κώστας: Όσο ισχυρές είναι οι απαντήσεις που έχεις, τόσο ισχυρά πρέπει να είναι και τα ερωτήματα που πρέπει να θέτεις ξανά και ξανά. Ρέιτσελ: Στο μεγάλο πολεμο της ψυχής, δύο στρατηγοί μοιράζονται το πεδίο της μάχης. Ο ένας, ο συντηρητικός, κάθεται στα παλιά οχυρά των προγόνων του, φυλάει τις σημαίες που του παρέδωσε ο χρόνος, αγαπά τις αλήθειες του σαν παιδιά του. Δε χαλά, δε σπάει, δε σκορπά. Κρατά. Ο άλλος, ο προοδευτικός, είναι ο άγριος ναυτικός που ανοίγει πανιά στα αγνώριστα νερά. Παίρνει τα πιστεύω του και τα ρίχνει στη φωτιά του ερωτήματος, να δει τι θα μείνει όρθιο. Καίει για να φωτίσει. Χαλά για να χτίσει. Σκάβει βαθιά στις βεβαιότητές του, σαν ο ανθός π...