Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Όμορφα λόγια -

 

- - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - -

Ρέιτσελ: Θα μπορούσα να σου γράψω πανέμορφα λόγια. Να σε κάνω να νιώσεις μοναδικός, σα να βγήκες από παραμύθι.

Κωστας: Ωραία λόγια, λόγια κενά, υποσχέσεις ψεύτικες. Προτιμώ την ειλικρίνεια, τις πράξεις.

Ρέιτσελ: Κι όμως, πόσοι γοητεύονται από την ψευδαίσθηση, έστω και φευγαλέα, της δικής τους μοναδικότητας, χαμένοι σε γλυκές κολακείες.

Κωστας: Όμορφα λόγια, όμορφα καίγονται.

Ρέιτσελ: Τα όμορφα λόγια του έτρεχαν σα χείμαρρος, σα μανιασμένος ποταμός που έσκιζε τη γη. Γλυκόλογα, λεκτικά θωπευματα, υποσχέσεις, όνειρα, μελλοντικά τοπία ζωγραφισμένα με λέξεις μελωδικές, σα στίχοι ποιήματος. Κι εγώ απέναντι, μια άβουλη μαριονέτα, αφηνομαι να με παρασύρουν, σα ναυαγός σε άγνωστη θάλασσα.

Μα ύστερα, η σιωπή. Η γη ξεραίνεται, ο ποταμός σιγά σιγά σωπαίνει, αφήνοντας πίσω του μόνο λάσπη και πέτρες. Τα λόγια, άψυχα πλέον, σβήνονται σα ψίθυρος στον άνεμο.

Τα λόγια, όμορφα όσο κι αν ειναι, καίγονται, εξαϋλώνονται. Σαν εύφλεκτο υλικό, τυλίγονται στις φλόγες της ματαιότητας, αφήνοντας πίσω τους μόνο στάχτη. Οι πράξεις είναι αυτές που μένουν στέρεες και αμετάκλητες, γλυπτά χαραγμένα στο μάρμαρο της πραγματικότητας.

Κλείνω τα αυτιά μου στις σειρήνες των ωραίων λέξεων. Δεν κοιτάζω το στόμα αλλά τα χέρια, μετράω τις πράξεις. Γιατί μόνο αυτές έχουν αξία, μόνο αυτές μαρτυρούν την αλήθεια.

Και άμα τα γλυκά λόγια καίγονται, ας καούν. Ας γίνουν στάχτη, ας γίνουν τίποτα, γιατί από το τίποτα προέκυψαν. Μόνο η ουσία μένει, μόνο η πράξη μετράει.

Κώστας: Γλυκές λέξεις, βιτρίνα εύθραυστη. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη


Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Τύχη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάποιοι άλλοι είναι πιο τυχεροί από αυτούς. Κώστας: Η τύχη είναι απλώς η επιλογή να βλέπεις τα πράγματα θετικά. Μια εσωτερική στάση, όχι μια εξωτερική δύναμη. Ρέιτσελ: Μήπως όμως υπάρχουν πραγματικά τυχαία γεγονότα που καθορίζουν τη ζωή μας; Κώστας: Δεν είναι τα γεγονότα που μας καθορίζουν, αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ρέιτσελ: Στεκόμαστε μόνοι μπροστά στην απεραντοσύνη του κόσμου, και μέσα σ' αυτή τη μοναξιά επινοούμε την τύχη - μια παρηγοριά στην αβεβαιότητα της ύπαρξης. Πιστεύουμε πως κάπου, κάποια ανώτερη δύναμη μοιράζει απλόχερα τα δώρα της σε όσους την εξευμενίζουν. Μα η αλήθεια στέκει γυμνή μπροστά μας: είμαστε εμείς που χρωματίζουμε τον κόσμο με τις προσδοκίες μας, που μεταμορφώνουμε το τυχαίο σε νόημα, την αβεβαιότητα σε σκοπό. Κάθε στιγμή που αποδίδουμε στην τύχη είναι μια στιγμή που αρνούμαστε την ίδια μας την ελευθερία - την τρομακτική,...
Διαβάστε περισσότερα »

- Επέτειος -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Έχουμε επέτειο Κώστα. Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μας κουβέντα στηn εφημερίδα. Ένας χρόνος πέρασε. Κώστας: Οι σχέσεις όμως δε μετριούνται με ημερολόγια. Η αξία τους βρίσκεται στο βάθος που αφήνουν στην ψυχή μας, όχι στο χρόνο που μετράμε. Ρέιτσελ: Όμως οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στις επετείους. Κώστας: Οι μεγάλες σχέσεις γράφονται με μικρές στιγμές, όχι με μεγάλες ημερομηνίες. Ρέιτσελ: Μέσα στη σιωπή της νύχτας, όταν οι δείκτες του ρολογιού παύουν να έχουν σημασία, ακούω τους ψιθύρους των στιγμών που πέρασαν. Δεν είναι οι μέρες που αφήνουν τα σημάδια τους στην ψυχή, μα εκείνες οι μικρές αιωνιότητες – ένα βλέμμα που καθρεφτίζει την αλήθεια, μια λέξη που γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους, μια σιωπή που μιλάει πιο δυνατά από χίλιες φωνές. Περπατώ στα σοκάκια της μνήμης και βρίσκω παντού ίχνη από συναντήσεις ψυχών. Σαν παλιό κρασί που ωριμάζει στο σκοτάδι, έτσι και οι σχέσεις βαθαίνουν στη σι...
Διαβάστε περισσότερα »

- Τέχνη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Η τέχνη είναι τόσο υποκειμενικη. Εκει που εσυ βλέπεις αρμονία, εγω βλέπω χάος. Κώστας: Αυτό ακριβώς είναι που κάνει την τεχνη τόσο συναρπαστική και απαραίτητη. Δεν ειναι συμφωνία αλλά διάλογος. Ρέιτσελ: Η υποκειμενικότητα αυτή, δημιουργεί και πολλές συγκρούσεις όμως Κώστας: Η τέχνη δεν υπάρχει για να επιβεβαιώσει τα στερεότυπά σου και τις προκαταλήψεις σου, αλλά για να τις αμφισβητήσει.  Ρέιτσελ: ​​Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη της τέχνης, και βλέπω τον εαυτό μου παραμορφωμένο, αλλόκοτο. Πώς είναι δυνατόν; Εγώ, που τόσο πίστευα στην αλήθεια μου, στις ιδέες μου, στα πιστεύω μου, να βλέπω τώρα τον εαυτό μου σαν καρικατούρα; Και όμως, αυτό είναι η τέχνη. Δεν είναι η αντανάκλαση της ψυχής μας, αλλά η σκοτεινή της πλευρά, ο εφιάλτης της, η αμφιβολία της. Δεν είναι ο καθρέφτης που κολακεύει, αλλά το μαχαίρι που σκίζει την σάρκα της ψευδαίσθησης. Πόσο πονάει αυτή η αλήθεια! Πόσο θέλω να γυρίσω την πλάτη, να...
Διαβάστε περισσότερα »