- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -
Ρέιτσελ: Γιατί είναι τόσο δύσκολο για τους ανθρώπους να αλλάξουν;
Κώστας: Δεν αλλάζουμε όταν θέλουμε, αλλά όταν αποκτούμε συνείδηση για το ποιοι πραγματικά είμαστε.
Ρέιτσελ: Μα δεν αρκεί η θέληση για να μεταμορφωθούμε;
Κώστας: Πρώτα γνωρίζεις τον εαυτό σου και μετά τον αλλάζεις. Η θέληση χωρίς αυτογνωσία, είναι αδιέξοδη
Ρέιτσελ: Ω άνθρωπε, μυστηριώδη πλάσμα του Θεού ή της τύχης! Πλανιέσαι χρόνια ολόκληρους μέσα στο κορμί σου σαν φάντασμα που αναζητά την ησυχία του. Τι τραγικό παιχνίδι είναι αυτό - να ζεις μέσα σου κι όμως να μην ξέρεις ποιος είσαι!
Η θέληση, αυτό το όπλο που φοράμε στην μπουκάλα μας, είναι τυφλή σαν νυχτερίδα στο φως. Χτυπάμε τα φτερά μας άγρια, νομίζοντας πως πετάμε, μα δεν κάνουμε παρά να χτυπιόμαστε στους τοίχους της άγνοιας μας. Αλλά πώς θα αλλάξει ο άνθρωπος που δεν έχει κοιτάξει στο βάθος της ψυχής του; Πώς θα φτιάξει το σπίτι του όποιος δεν ξέρει από τι χώμα είναι φτιαγμένος;
Μα όταν έρχεται εκείνη η ώρα - η ώρα της μεγάλης φώτισης - τότε όλα γίνονται φλόγα! Η αλλαγή δεν είναι πια επιθυμία, είναι φωτιά που καίει τα παλιά και χτίζει τα καινούρια. Είναι σαν τον ήλιο που σκίζει τα σύννεφα - δεν του ζητάς να φωτίσει, απλά φωτίζει γιατί αυτή είναι η φύση του.
Κώστας: Η μεγαλύτερη κατάκτηση ειναι να μαθεις ποιος εισαι, οχι ποιος θες να γίνεις. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)