- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -
Ρέιτσελ: Πιστεύεις ότι τα συναισθήματά μας είναι αμερόληπτα;
Κώστας: Οι ευαισθησίες μας έχουν παρωπίδες. Είναι πρώτα πολιτικές και μετα ανθρώπινες.
Ρέιτσελ: Άρα το συναίσθημα υπηρετεί την ιδεολογία;
Κώστας: Συμπονούμε εκλεκτικά. Η καρδιά μας έχει σύνορα για όποιον ταιριάζει στην αφήγησή μας.
Ρέιτσελ: Στο βάθος της ανθρώπινης ψυχής κρύβεται μια παραδοξότητα που σπάραζε τη φιλοσοφική σκέψη αιώνες: η επιλεκτική φύση της συμπόνιας. Το συναίσθημα, που θεωρούμε την πιο αυθόρμητη έκφραση της ψυχής μας, αποδεικνύεται το πιο πειθαρχημένο όργανο των πολιτικών μας πεποιθήσεων.
Η εμπάθεια δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, αλλά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που διαμορφώνεται από τους κώδικες της ομάδας μας. Νιώθουμε βαθιά για όσους αναγνωρίζουμε ως "δικούς μας" και παραμένουμε ανεπηρέαστοι από τον πόνο των "άλλων". Αυτή η διαίρεση δεν είναι συνειδητή επιλογή, αλλά το αποτέλεσμα μιας βαθιάς προγραμματισμένης ηθικής αρχιτεκτονικής.
Η τραγωδία της ανθρώπινης φύσης βρίσκεται στο ότι οι πιο ευγενείς μας παρορμήσεις - η αγάπη, η συμπόνια, η δικαιοσύνη - μεταμορφώνονται σε εργαλεία διαχωρισμού. Το ηθικό συναίσθημα γίνεται πολιτικό όπλο, η ανθρώπινη αλληλεγγύη μετατρέπεται σε φυλετική πίστη. Στην καρδιά κάθε ιδεολογίας κρύβεται όχι η αγάπη για τους δικούς της, αλλά η αδιαφορία για τους άλλους.
Κώστας: Η αληθινή ηθική γεννιέται όταν το συναίσθημα είναι πάνω από τα πολιτικά μας πιστεύω. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή Νοημοσύνη)