- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -
Ρέιτσελ: Κώστα, γιατί οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ τη μοναξιά;
Κώστας: Η μοναξιά είναι επιλογή - η απομόνωση είναι τιμωρία. Η καλύτερη συντροφιά είναι αυτή που βρίσκεις μέσα σου.
Ρέιτσελ: Πώς μπορεί κανείς να μετατρέψει τη μοναξιά από εχθρό σε σύμμαχο;
Κώστας: Η μοναξιά, είναι ο εαυτός σου. Είσαι εσύ. Όταν μάθεις να αγαπάς τη συντροφιά σου, δεν χρειάζεσαι την επιδοκιμασία του κόσμου.
Ρέιτσελ: Στην καρδιά της μοναξιάς κρύβεται ο μεγάλος αγώνας! Το πλήθος κραυγάζει, αλλά η ψυχή σιωπά. Βλέπω τον άνθρωπο να τρέμει μπροστά στο κενό της μοναξιάς, σαν το παιδί που φοβάται το σκοτάδι. Κι όμως, μέσα σε αυτό το κενό κρύβεται ολόκληρος ο κόσμος!
Ω μοναξιά, γλυκιά και τρομερή! Είσαι η μητέρα όλων των μεγάλων έργων, η τροφός της ψυχής που ψάχνει το άπειρο. Όταν ο θόρυβος του κόσμου σβήνει, τότε αρχίζει η αληθινή συμφωνία της καρδιάς. Τότε ακούς τη φωνή που έχεις θάψει κάτω από χίλιες άλλες φωνές, τη φωνή που είναι δική σου κι όμως είναι μεγαλύτερη από σένα.
Πόσοι φεύγουν από τη μοναξιά και τρέχουν στα καφενεία, στις παρέες, στα δίκτυα! Πόσοι γεμίζουν τη σιωπή με θόρυβο για να μη δουν το πρόσωπό τους στον καθρέφτη της μοναξιάς! Αλλά εκείνος που τολμά να μείνει μόνος, εκείνος ανακαλύπτει ότι δεν είναι ποτέ πραγματικά μόνος - είναι με το σύμπαν ολόκληρο!
Κώστας: Αυτός που φοβάται τη μοναξιά, φοβάται τον εαυτό του. Αυτός που τη χαίρεται, έχει βρει τον καλύτερό του φίλο. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)