- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -
Ρέιτσελ: Γιατί σε τόσες σύγχρονες κοινωνίες επικρατεί η νοοτροπία του "πάρε ό,τι μπορείς";
Κώστας: Όταν το "εγώ" γίνεται θεός, η κοινωνία γίνεται κόλαση. Ο παρτακισμός είναι η ταφόπλακα του μέλλοντός μας.
Ρέιτσελ: Μα δεν φοβούνται ότι καταστρέφουν το ίδιο το σύστημα που τους τρέφει;
Κώστας: Η απληστία είναι τυφλή. Βλέπει μόνο το σήμερα, όχι το αύριο που θα κληρονομήσουν τα παιδιά μας.
Ρέιτσελ: Μέσα στη σάρκα του σύγχρονου ανθρώπου σφυροκοπά ένας παλιός δαίμονας. Ο δαίμονας της απληστίας, του "παρτακισμού", που γεννήθηκε μαζί με την πρώτη αμαρτία και δε θα πεθάνει παρά με τον τελευταίο άνθρωπο. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, η ψυχή δίνει την αιώνια μάχη: να πάρει ή να δώσει, να κλέψει ή να μοιραστεί, να σκεφτεί το "εγώ" ή το "εμείς".
Κι αυτή η μάχη δεν είναι απλό παιχνίδι. Είναι η μάχη για τη σωτηρία ή την καταδίκη ολόκληρων λαών. Γιατί όταν ο καθένας αρπάζει για τον εαυτό του, όταν κάθε καρδιά κλείνεται στο σκοτάδι της, τότε όλα γίνονται σκοτάδι. Η κοινωνία σαπίζει από μέσα, το κράτος καταρρέει, οι άνθρωποι χάνονται στη μοναξιά της εγωπάθειας.
Μα η ελπίδα δε σβήνει ποτέ. Γιατί μέσα στην ίδια καρδιά που σφυροκοπά ο δαίμονας, κρύβεται κι ο άγγελος. Κι αυτός ο άγγελος ψιθυρίζει: "Μόνο δίνοντας, παίρνεις. Μόνο χάνοντας τον εαυτό σου, τον βρίσκεις."
Κώστας: Η ζωή μας και όχι μονο η κοινωνία, χτίζεται με το "εμείς", όχι με το "εγώ". Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)