- - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - -
Ρέιτσελ: Γιατί οι άνθρωποι συνειδητοποιούν την αξία της υγείας, των σχέσεων, της γαλήνης τους μόνο όταν τα χάνουν;
Κώστας: Τα πιο σημαντικά αγαθά στη ζωή είναι αόρατα. Η απώλειά τους είναι η σκληρότερη αφύπνιση.
Ρέιτσελ: Μπορούμε να μάθουμε να εκτιμούμε την οικογένεια, τις φιλίες, την εσωτερική μας ηρεμία χωρίς να περάσουμε πρώτα από την απώλειά τους;
Κώστας: Ζήσε κάθε στιγμή με επίγνωση της αξίας όσων έχεις. Ζήσε συνειδητά.
Ρέιτσελ: Υπάρχει μια αθόρυβη τραγωδία στην ανθρώπινη φύση – να περπατάμε πλάι σε θησαυρούς χωρίς να τους βλέπουμε. Η υγεία μας, αόρατη μέχρι τον πρώτο πόνο. Η γαλήνη της ψυχής, ανεκτίμητη μόνο μετά τον χαμό της. Οι βαθιές συνδέσεις με τους άλλους, φωτεινές μόνο στο σκοτάδι της απουσίας τους.
Πόσο παράδοξο να χρειαζόμαστε την απώλεια για να δούμε καθαρά. Το κενό μιας αγκαλιάς που δεν είναι πια εκεί. Η σιωπή μιας φωνής που έσβησε. Η νοσταλγία για την ανεμελιά της νιότης που φεύγει αθόρυβα.
Κι όμως, σε αυτή τη συνειδητοποίηση κρύβεται ένα δώρο – η δυνατότητα να ξυπνήσουμε πριν χαθούν όλα. Να αντικρίσουμε τον γονιό, τον φίλο, τον σύντροφο, σαν να τους βλέπουμε για πρώτη φορά. Να αισθανθούμε την ανάσα στα πνευμόνια μας σαν θαύμα. Να γευτούμε κάθε στιγμή ηρεμίας σαν πολύτιμο δώρο.
Ίσως η πραγματική σοφία δεν βρίσκεται στο να μάθουμε από τις απώλειές μας, αλλά στο να ζούμε με την επίγνωση ότι όλα είναι δανεικά – η υγεία, οι σχέσεις, ακόμα και η ίδια η ζωή.
Κώστας: Η ευτυχία βρίσκεται στα αόρατα. Στην υγεία που δεν πονά. Στις αληθινές σχέσεις. Στις στιγμές γαλήνης που ειμαστε παρόν. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
Κώστας Ζίβας και Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)