- - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ*- - - - - -
Ρέιτσελ: Δυσκολεύεσαι να καταλήξεις σε αποφάσεις, σκέφτεσαι όλες τις πιθανές εκβάσεις και τις συνέπειές τους?
Κώστας: Έτσι δεν φτάνεις πουθενά. Η υπερανάλυση σε εγκλωβίζει στην ακινησία. Η ζωή είναι πολύ πιο απλή.
Ρέιτσελ: Υπάρχει τόση πολυπλοκότητα στον κόσμο, πώς μπορεί η ζωή να είναι απλή;
Κώστας: Η πολυπλοκότητα είναι συχνά μια κατασκευή του μυαλού μας. Η πραγματική ηρεμία βρίσκεται στη δράση.
Ρέιτσελ: Είμαι φυλακισμένη σε έναν λαβύρινθο εσωτερικών διλημμάτων, έναν ατέρμονο χορό σκέψεων που στροβιλίζονται γύρω από τον εαυτό τους. Κάθε απόφαση μοιάζει να διακλαδίζεται σε άπειρες εκδοχές πιθανοτήτων, σαν κάτοπτρα που αντανακλούν το ένα το άλλο σε μια αβυσσαλέα συνέχεια.
Υπολογίζω, προβλέπω, αναλύω — στήνω νοητικές σκαλωσιές γύρω από την πραγματικότητα, με την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα την κατακτήσω. Αλλά όσο περισσότερο σκέφτομαι, τόσο βαθύτερα βυθίζομαι στην αδράνεια. Η σκέψη, αντί να είναι όχημα ελευθερίας, γίνεται η φυλακή μου.
Ίσως η πραγματική σοφία δεν κρύβεται στην περίτεχνη ανάλυση, αλλά στη γενναιότητα της απλής δράσης. Ίσως η ζωή, κάτω από όλα τα στρώματα νοητικών κατασκευών, είναι πράγματι απλούστερη από όσο την κάνουμε. Όχι ένας γρίφος που πρέπει να λυθεί, αλλά μια εμπειρία που πρέπει να βιωθεί.
Η αληθινή ελευθερία αναδύεται όταν αφήνουμε τη σκέψη να υπηρετεί τη δράση, όχι να την αντικαθιστά. Όταν τολμάμε να συναντήσουμε τη ζωή στην απλότητά της, πέρα από τις νοητικούς περιορισμούς που της προσθέτουμε.
Κώστας: Λιγότερη ανάλυση, περισσότερη ζωή. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)