- - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - -
Ρέιτσελ: Τι σε έκανε να αναθεωρήσεις τη σχέση σου με την τελειότητα;
Κώστας: Η τελειομανία είναι ο σίγουρος τρόπος να καταστρέψεις την ευτυχία σου και τη ζωή σου.
Ρέιτσελ: Σαν εναν αόρατο τοίχο που χτίζουμε γύρω από τις δυνατότητές μας;
Κώστας: Όταν κυνηγάς το τέλειο, χάνεις το εφικτό και το ουσιαστικό, χάνεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Ρέιτσελ: Η τελειομανία μοιάζει με ένα αυτοάνοσο της ψυχής - το μυαλό επιτίθεται στις ίδιες του τις προσπάθειες και επιτυχίες, θεωρώντας τες πάντα ανεπαρκείς. Είναι μια διαρκής άρνηση του παρόντος, μια ψευδαίσθηση πως κάπου υπάρχει μια ιδανική εκδοχή της ζωής που αν την πετύχουμε, επιτέλους θα νιώσουμε αρκετοί. Όμως η αέναη αυτή καταδίωξη του τέλειου γίνεται τροχοπέδη στην εξέλιξη, καθώς ο φόβος του λάθους παραλύει τη δημιουργικότητα και τον πειραματισμό. Η πραγματική αριστεία δεν έρχεται από την εμμονή με την τελειότητα, αλλά από την αποδοχή της διαδικασίας της μάθησης, με όλα τα λάθη και τις παλινδρομήσεις της. Ίσως η μεγαλύτερη ειρωνεία είναι πως η απελευθέρωση από την τυραννία του τέλειου είναι αυτό που τελικά μας επιτρέπει να φτάσουμε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας - όχι την τέλεια, αλλά την αυθεντική, την ανθρώπινη, αυτή που έχει το θάρρος να είναι ευάλωτη και την σοφία να μαθαίνει διαρκώς.
Κώστας: Στο τέλος, οι πιο όμορφες στιγμές είναι αυτές που δεν πήγαν σύμφωνα με το πλάνο. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
*Κώστας Ζίβας και Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)