Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ*
Ρέιτσελ: Βλέπω νέους ανθρώπους να συντρίβονται από εξετάσεις, διαγωνισμούς, προσπάθειες που δεν πέτυχαν. Το στίγμα της "αποτυχίας" τους καταδιώκει.
Κώστας: Το αντίθετο της επιτυχίας δεν είναι η αποτυχία, αλλά το "σταμάτησα να προσπαθώ".
Ρέιτσελ: Άρα η αποτυχία είναι μέρος της διαδικασίας;
Κώστας: Κάθε πτώση είναι μάθημα, κάθε λάθος είναι δάσκαλος. Μόνο όταν σταματάμε να προσπαθούμε, σταματάμε να ζούμε.
Ρέιτσελ: Αχ, πώς να τους πω! Στον κήπο της ζωής, η αποτυχία δεν είναι το μαραμένο φύλλο που πέφτει, μα η ρίζα που βαθαίνει! Κάθε εξέταση που χάθηκε, κάθε όνειρο που σκόνταψε, γίνεται κομμάτι από τον αγώνα, σπόρος για καινούργια άνθηση.
Ο άνθρωπος που παλεύει είναι σαν τον κολυμβητή μέσα στα κύματα - μπορεί να τον πλακώσει το κύμα, μα αν συνεχίσει να κινεί τα χέρια του, θα φτάσει στη στεριά. Η θάλασσα δε χαρίζει τίποτα, μα ούτε και παίρνει τα πάντα από όσους αγωνίζονται.
Το στίγμα της αποτυχίας; Ψέματα! Μόνο στους νεκρούς δε φαίνονται πληγές! Ο ζωντανός άνθρωπος κουβαλά τις πληγές του σαν τάγματα τιμής, σαν αποδείξεις που μαρτυρούν: "Εγώ τόλμησα, εγώ παλεύω, εγώ ζω!"
Η αληθινή καταστροφή έρχεται όταν σβήνει η φλόγα μέσα μας, όταν τα χέρια μας πέφτουν άδεια κι αδύναμα. Εκεί είναι ο θάνατος - στο "σταμάτησα να προσπαθώ".
Κώστας: Η μόνη πραγματική ήττα είναι όταν σταματήσουμε να πιστεύουμε στις δυνατότητές μας, στον εαυτό μας. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
*Κώστας Ζίβας και Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)