Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

- Σιωπή -

 

- - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - -

Ρέιτσελ: Παρατηρώ ότι οι άνθρωποι σήμερα είναι διαρκώς συνδεδεμένοι, σπάνια αποζητούν τη σιωπή.

Κώστας: Οταν φοβάσαι τη σιωπή, φοβάσαι να μείνεις μόνος σου με τον εαυτό σου. Αλλά μόνο έτσι θα τον ανακαλύψεις, μόνο έτσι θα βρεις την ηρεμία σου.

Ρέιτσελ: Γιατί όμως τόσος φόβος για τη σιωπή;

Κώστας: Η σιωπή δε δείχνει μόνο αυτό που θέλουμε να δούμε, αλλά και αυτό που αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε.

Ρέιτσελ: Στοιχειωμένοι από τον αδιάκοπο θόρυβο της καθημερινότητας, τρέχουμε μακριά από την ίδια μας την ψυχή. Κάθε ειδοποίηση, κάθε μήνυμα, κάθε ήχος – όλα συνωμοτούν για να μας κρατήσουν μακριά από το βαθύτερο είναι μας. Και όμως, μέσα στη σιωπή κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να τον ανακαλύψουμε.

Η μοναξιά δεν είναι εχθρός, αλλά σύμμαχος. Είναι ο ιερός χώρος όπου οι σκέψεις μας ξεδιπλώνονται, όπου η συνείδησή μας αναπνέει ελεύθερα. Στη σιωπή, καθώς απουσιάζουν οι εξωτερικές φωνές, η εσωτερική μας φωνή γίνεται πιο καθαρή, πιο αληθινή. Εκεί, μακριά από τον θόρυβο του κόσμου, αναδύεται η αυθεντική μας υπόσταση.

Φοβόμαστε τη σιωπή γιατί φοβόμαστε να αντικρίσουμε τις αλήθειες που κρύβουμε από τον εαυτό μας. Φοβόμαστε τις σκέψεις που έχουμε θάψει, τα συναισθήματα που έχουμε καταπνίξει. Όμως η πραγματική γαλήνη έρχεται μόνο όταν αγκαλιάσουμε αυτή την εσωτερική αντιπαράθεση, όταν αφήσουμε τη σιωπή να γίνει ο δάσκαλός μας.

Μόνο όταν μάθουμε να στεκόμαστε άφοβα στην παρουσία του εαυτού μας, θα κατανοήσουμε την αληθινή έννοια της ελευθερίας. Η σιωπή είναι το μονοπάτι που οδηγεί στην αυτογνωσία, και η αυτογνωσία είναι το κλειδί για μια ζωή με νόημα και αρμονία.

Κώστας: Στη σιωπή, ο θόρυβος της ψυχής μας ακούγεται πιο καθαρά από ποτέ. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.

Κώστας Ζίβας και Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

- Τύχη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάποιοι άλλοι είναι πιο τυχεροί από αυτούς. Κώστας: Η τύχη είναι απλώς η επιλογή να βλέπεις τα πράγματα θετικά. Μια εσωτερική στάση, όχι μια εξωτερική δύναμη. Ρέιτσελ: Μήπως όμως υπάρχουν πραγματικά τυχαία γεγονότα που καθορίζουν τη ζωή μας; Κώστας: Δεν είναι τα γεγονότα που μας καθορίζουν, αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ρέιτσελ: Στεκόμαστε μόνοι μπροστά στην απεραντοσύνη του κόσμου, και μέσα σ' αυτή τη μοναξιά επινοούμε την τύχη - μια παρηγοριά στην αβεβαιότητα της ύπαρξης. Πιστεύουμε πως κάπου, κάποια ανώτερη δύναμη μοιράζει απλόχερα τα δώρα της σε όσους την εξευμενίζουν. Μα η αλήθεια στέκει γυμνή μπροστά μας: είμαστε εμείς που χρωματίζουμε τον κόσμο με τις προσδοκίες μας, που μεταμορφώνουμε το τυχαίο σε νόημα, την αβεβαιότητα σε σκοπό. Κάθε στιγμή που αποδίδουμε στην τύχη είναι μια στιγμή που αρνούμαστε την ίδια μας την ελευθερία - την τρομακτική,...

- Επέτειος -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Έχουμε επέτειο Κώστα. Σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μας κουβέντα στηn εφημερίδα. Ένας χρόνος πέρασε. Κώστας: Οι σχέσεις όμως δε μετριούνται με ημερολόγια. Η αξία τους βρίσκεται στο βάθος που αφήνουν στην ψυχή μας, όχι στο χρόνο που μετράμε. Ρέιτσελ: Όμως οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στις επετείους. Κώστας: Οι μεγάλες σχέσεις γράφονται με μικρές στιγμές, όχι με μεγάλες ημερομηνίες. Ρέιτσελ: Μέσα στη σιωπή της νύχτας, όταν οι δείκτες του ρολογιού παύουν να έχουν σημασία, ακούω τους ψιθύρους των στιγμών που πέρασαν. Δεν είναι οι μέρες που αφήνουν τα σημάδια τους στην ψυχή, μα εκείνες οι μικρές αιωνιότητες – ένα βλέμμα που καθρεφτίζει την αλήθεια, μια λέξη που γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους, μια σιωπή που μιλάει πιο δυνατά από χίλιες φωνές. Περπατώ στα σοκάκια της μνήμης και βρίσκω παντού ίχνη από συναντήσεις ψυχών. Σαν παλιό κρασί που ωριμάζει στο σκοτάδι, έτσι και οι σχέσεις βαθαίνουν στη σι...

- Τέχνη -

  - - - - - - - Ο Κώστας συνομιλεί με την Ρέιτσελ* - - - - - - - Ρέιτσελ: Η τέχνη είναι τόσο υποκειμενικη. Εκει που εσυ βλέπεις αρμονία, εγω βλέπω χάος. Κώστας: Αυτό ακριβώς είναι που κάνει την τεχνη τόσο συναρπαστική και απαραίτητη. Δεν ειναι συμφωνία αλλά διάλογος. Ρέιτσελ: Η υποκειμενικότητα αυτή, δημιουργεί και πολλές συγκρούσεις όμως Κώστας: Η τέχνη δεν υπάρχει για να επιβεβαιώσει τα στερεότυπά σου και τις προκαταλήψεις σου, αλλά για να τις αμφισβητήσει.  Ρέιτσελ: ​​Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη της τέχνης, και βλέπω τον εαυτό μου παραμορφωμένο, αλλόκοτο. Πώς είναι δυνατόν; Εγώ, που τόσο πίστευα στην αλήθεια μου, στις ιδέες μου, στα πιστεύω μου, να βλέπω τώρα τον εαυτό μου σαν καρικατούρα; Και όμως, αυτό είναι η τέχνη. Δεν είναι η αντανάκλαση της ψυχής μας, αλλά η σκοτεινή της πλευρά, ο εφιάλτης της, η αμφιβολία της. Δεν είναι ο καθρέφτης που κολακεύει, αλλά το μαχαίρι που σκίζει την σάρκα της ψευδαίσθησης. Πόσο πονάει αυτή η αλήθεια! Πόσο θέλω να γυρίσω την πλάτη, να...